Nihat Özdal
İstediğini aldı hayvan. Elbette başka bir hayvandan. Hayvan böyle büyür böle parçalaya. Sürüden uzaklaşan besler ötekini.
Öldürmek böyledir.
Sevdiklerinin ölmesine yardım ederek başlarsın.
Parçalayarak, boğarak, bağırsaklarını çıkararak, zehirleyerek bazen susarak, unutarak.
Haz daha mı ağır acıdan, uzaktan izleyenler var mı? Başka bir hayvanı yiyen hayvanın duygularını, yutulanınki ile karşılaştıran?
Herhangi biri için değerli olmayan daha çabuk ölür.
Birinin yok olması, başkasının varlığıyla telafi edilir mi?
Ağzında parçalanırken başlayan acı, bir acının ne kadar kötü olduğu ne kadar yoğun olduğu,
ne kadar sürdüğüne mi bağlı?
Acının özünde var olan kötülüğün, acı çekenin insan değil de hayvan olması nedeniyle daha az önemli olup olmadığını düşünüyorum ölürken.
Hak edilmiş bir acı olabilir mi sürüden ayrılmak?