Berf Çakmakcı
yanında duran insanların ve eşyaların ısındığı fikri
kış günlerinde beni kombiyi kapatmaya itti
üşenmedim el ve ayak parmaklarını saydım senin
bizlerden farkın yoktu ve çok normaldin
yanaklarımızı tutkalla yapıştırmakta iyiydin
yansıdığın şeyden üç gün silinmezdi şeklin
bizi başkalarından ne farklı kılar düşündüm
ayaklarımı kaşırken dürbüngözlerle düşündüm
eski arkadaşlardan transkriptler çıkarmayı
yeni arkadaşlara kartvizit gibi uzatmayı
bu kadar normallik hiç normal değil dedim içimden
birden belirdi bir eğri tüm normallerin içinden
şımarık huysuz gıcık bir eğri
eğrildikçe kaybolan tekrar beliren bir eğri
eğri oturup doğru konuşan
cetvellerle arası bozuk bir eğri
meğer eğri bakan eğri görürrmüş
sinekleri bakkallar küvözde büyütürmüş