Ahmet Murat Alper
bir şeyler var, listeler
hep bir eksik, gönül payı
metroda karşılaşmamız var mesela
tişörtündeki deliği
kedi patisiyle kapattığın
dünyaya adapte oluşum var
para kazanışım, dilencilere vermeyişim
bunları yazdın mı?
sende büyük şeyler var
küçük bir göz, sürekli üstünde
defterler var, ilk üç sayfası hep eski
israf var kocaman ve şükredişim
yüzsüzce, her şeyi sevişim
olmadıkları için andıklarımız var
öldükleri için her şeyi bilen amcalar
kucağındayken bunu düşünmeme azmim
senin habersiz oluşun var
“dünya bu” deyip kabul edişim
odanda sana ait dört şey var
dolabında fotoğraflar, senin değil
annenin en sevdiği bardağı var
kullanırken bunu gülünç bulan suratım
öpüyorsun, teşekkür ederim
kafamda hep köşeli bir bilye
biz koşarken, yanyana
sana da çarpıyor mu, sadece merak
sıktım mı seni, dün öldürdüm mesela
sadece merak