Küçük, Kırık Ama Hâlâ Güzel: Lilo ve Stitch Üzerine

Sangerim Zhakhina

IMDb 7 puan vermiş, ben 10 veriyorum.

Geçen hafta sinemada “Lilo ve Stitch” izleme şansı edindim.
Çocukluğumdan kalma eski ve güzel bir Disney animasyonunun samimi bir yeniden yapımıydı.
Nostaljik her şeye bayılırım, biraz görüntü kalitesi güncellenmişti sadece, yıllar sonra tekrar izlemek epey keyifliydi.
Bir de şöyle bir huyum var: Eğer ekranda gerçekten ilgimi çeken bir şey varsa, onu tek başıma izlemeyi daha çok severim. Böylece kimse dikkatimi dağıtamaz…

Bence ekranda / perdede gördüğümüz her yapım bir mesaj taşımalı. Çünkü büyük kitlelere hitap ediyorlar ve biz de ne izlersek, zamanla ona dönüşüyoruz.
O yüzden arada sırada kafa dağıtmak için romantik komediler, animasyonlar izlemeyi tercih ediyorum.
Benim kuşağım Disney karakterleriyle büyüdü ve küçüklüğümden beri kendimi hep Stitch’le özdeşleştirmiştim.
Asi, enerjik, yaramaz ama kalbi güzel biri…

Peki bu animasyonun en önemli mesajı neydi?
Benim için bazı replikler çok etkileyiciydi, hatta günlük hayatımda da kullanmaya başladım:

Ohana, aile demek. Aile ise kimsenin geride bırakılmaması ya da unutulmaması demek.”

“Bu benim ailem. Tamamen kendi başıma buldum. Küçük, kırık dökük ama yine de güzel. Evet, yine de güzel…”

“Yeniden görüşene dek.”

Lilo & Stitch 2025: Vibrant 8K Ultra HD Wallpaper of Stitch

Lilo ve Stitch aslında şunu söylüyor:
Yalnız başına yürürken dahi bir aile kurabilirsin. Öfke kontrolü olmayan bir uzaylı bile küçük, parçalanmış ama sıcacık bir aile bulabiliyorsa, herkes bulabilir.
Stitch, iki güçlü kızdan oluşan bu bölük pörçük ailenin bir nevi iğne-ipliği, yaması, yapıştırıcısı oldu.

En eğlenceli ve favori repliğim ise şuydu: Kötü değilsin, sadece bazen kötü şeyler yapıyorsun.
Yargılamadan, sadece biraz anlayış ve destekle harika şeyler ortaya çıkabilir. Bunu şahane bir şekilde gözler önüne seriyordu.

Sinemadan biraz hüzünle ayrıldım. Çünkü ailem şu an yanımda değil — daha doğrusu ben onlardan uzaktayım.
Ben de burada aynı o uzaylı gibiyim aslında. Ama yol boyunca tanıdığım güzel insanlar bu yolculuğumu özel kılıyor.
Küçüklüğümden beri bana annelik eden ablamı düşündüm; aramızda 11 yaş var.
Sahip olduğumuz şeyleri korumanın, kusurlarımızı sevmeyi öğrenmenin ve her şeye birlikte göğüs germenin ne kadar önemli olduğunu düşündüm.

Aloha. Yeniden görüşene kadar.

Lilo & Stitch: is Disney's latest live-action remake its worst yet? | The Week

Lilo & Stitch, 2025
ABD |  108’ | İngilizce
Yönetmen: Dean Fleischer Camp
Oyuncular: Chris Sanders, Maia Kealoha, Sydney Elizabeth Agudong

En Yeniler

Banliyö Sanat ekibi büyüyor. Hoşgeldiniz!

Ozan R. Kartal. Azimet Avcu ile 2019'da giriştiğimiz "Banliyö" fikrine,...

Levent Karataş’la “imdat dünya” Üzerine Söyleşi

Söyleşi:Fatoş Asya Akbay   Levent Karataş ilk şiir kitabı Düşüyorum Galileo...

Aşk Şiirlerinin Unutulmaz Yönetmeni – Yayında!

Basın Bülteninden.   2025 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü’ne değer görülen...

Seyre – Yasir Durmaz

is ve tütküsünün rağmına ateşin aldırışa kalkamayan kim idiyse sermiş odur...

Arthur Teboul – Yabancı

Çeviren: Melih Bera Ermiş hiçbir şey yaşamak kadar emniyetsiz değildir hiçbir...

Köpek Kalbi: Dönüşümün, Yozlaşmanın ve Umudun Sahneye Taşınmış Hâli

Mihriban Kurt   Mihail Bulkagov’un aynı adlı eserinden uyarlanan Köpek Kalbi...

Benzer İçerikler

Köpek Kalbi: Dönüşümün, Yozlaşmanın ve Umudun Sahneye Taşınmış Hâli

Mihriban Kurt   Mihail Bulkagov’un aynı adlı eserinden uyarlanan Köpek Kalbi oyunu, İBB Şehir Tiyatroları bünyesinde Müze Gazhane Prof. Dr. Sevda Şener Sahnesi’nde izleyiciyle buluşuyor. Uyarlama...

Arkadaşça Bir Sahne

Ceyda K. Tolfa Tiyatro, Bursa’nın ipek şairi, Kent 16 Dergisi’nin kurucusu, 26’sını görememiş ebedi genç şair Arkadaş Zekai Özger anısına bir oyun sahneliyor. Şimdilerde adını...

Türk Sinemasında Entelektüel Bir Pencere: Reha Erdem’in A Ay Filmi Üzerine

İnceleyen: Azimet Avcu Reha Erdem’in A Ay (1988) adlı filmi, yönetmenin ilk uzun metrajlı çalışması olarak Türk sinemasında biçimsel ve tematik olarak benzersiz bir yer...