Şiir

Levent Karataş yerkürenin zehirli iğnesi sevgilimkalbine yürür yoksulluğumun berduşlarla gündüzü gece ederim ben “herkes kalbinin ekmeğini yer”mavalıyla açılır televizyonben kim miyim gamsız toplumsefalet sicilli delikanlı...

Tuğçe Arı seni karşıdaki ağacı severken görmüşleravucunda sakladığın cesetleribiir ikii üüçç sayarkenbu park güzel durup dinlemek içinbakıp uçmak için.bir kedinin kıllarını sayacak kadar sayı var...

A. Gülfem Özer bir gölgeliğe serileceksemgölgemden vazgeçmeliydimve bu karar haklı bir endişe yarattı bendeperde kalktığındason balığım da kaçacaktı oltadanbir gölgenin himayesinde, içe geçmişbaşka bir gölgeye...

Ahmet Keskinkılıç Kırıldığım günden bu yana beklediğim bantuzatıldıteşekkürler tokum dedimteşekkürler tokum tekrar diyeyim.Sizi aracıma alamam, pandemi var allah varitirafçısınız sizi bedenime alamamsıfır yaşındayken bir virüs...

Esra Asar seni kandıramadım kimseyi kandıramadım sayılırhatalarımın tümünü dök ortalığa arabaların lastiklerine yapışsın götürülelim nereyeyseyağmurun altında aptal sandaletleriyle turistlerartık kimse sinirli sinirli rusça konuşmasın, zaten...