Jennifer Clement’in Dul Bayan Basquiat kitabını okurken, Suzanne karakterinin Seville Otel’de canı sıkıldığında rastgele çevirdiği bir telefon numarasıyla Amerikalı şair Rene Ricard’a ulaşması beni...
1.
Şimdi durmaktadır orada, karıncalı yeşil ekran;
Meyve posalarının, çeşitli kremlerin yüzümüzde gezindiği,
Kabarmakta olan derimizin, ufalanarak elimize döküldüğü,
Ponza taşlarının ayağımızı aşındırdığı,
Eski sözlerin yenileriyle değiştiği üzücü doğrular...
senli günlerin alıp götürdüğü bir aklım vardı
gözlerim buğusuz da görürdü
ağzım yuvarlanmazdı konuşurken
şiirler söylerdim, şakalarım gülümsetirdi
az bakardım boşluğa
şimdi uzun boylu bir boşluğum
yani bilmediği her şeyi...
