Sütlaç için,
Bir denizin kenarında koşmaktan yoruldun
koşun seni yendi bugün
geriye yolun ölümünü bıraktın.
Artık acele etmediğin bir yerdesin.
Koşuna ayak uydurmak zorunda kaldığını hissettiğin
bir dünya da yok artık.
Sana hala yetişmek zorunda hissediyorum.
Kapı yapmakta usta olsaydım, geçişlerle telafi ederdim belki.
Yolda konuşacağı biri olmayanlar dalar, hava soğuk.
Eşikte kimse yok,
bekleyen biri yoksa ne anlamı var bahçenin.
Bahçeye çıkmanın, erikleri toplamanın, dalları budamanın,
kemiklerin, tasmaların ne anlamı var…
Artık çağıramayacak mıyım seni?
Ağırlığının yere değmesinden bu kadar korkarken,
kendi düşmemi ne kadar ertelerim?
Neye devam etmek zorundayım, bu kadar kolaysa ayrılmak?
Bir köpekle geçen bir kısmı mutlu hayatım bugün bitti.
22.12.2025