Durgundu göl. Güneş bahçeye abanmış. Bahçe sarı bir hasta yüzü. Kuru otlar hasta, kuru ağaçlar hasta, kuru toprak hasta. Susuz bir kent. Kendi kendini...
Hânendesin.
Yemin billarz hânendeyim.
Yağmur yağmadan damlaların tizini
duyuyorum, sen o tarz dinliyorsun diye.
Cönkümde yazıldığı üzere;
benim sana duyduğum şahane bir hayranlığım var.
Ey gözleri maralım, saçları karamelam.
Ey dudakları...