Ozan R. Kartal
çarşaflar serildi – çarmıhlar gerildi – konuşunca aldın çarpıyı yanına adının
şimdi biraz yatağın beyaz olması üzerine konuşalım
ki sapsarı kalabilir artık
sarıdır çoğunlukla sen ak sanarsın
ak şamlar yanar sana – sarıdır akşamları
dişle delinmiş kemer deliklerinden
en yenisine geçeli hele hele bir hafta
kütleni bir okyanusa yollamıştın
üzerine konuşmaya değmeyecek bir şeydi
o kamerli gecede o kemeri açtın
o kem nazarın taşıdı seni odalardan aşağı
indi perişanın fermuarı
kanın sarı – kamer sarı – balgam sarı
sen sarı
şimdi beyaz olması üzerine konuşalım yatağın
sarı, sapı ancak alır buradan
fahiş kokar
kolonyağıyla örtersin burnun kırılır
gözlerinde iz kalır trahom adına
aksırığınla sakladığın kilide
maymuncuk olur yetmişiki devletin dili aniden
anılarından anlarsın sigarayı el-an
konçlarından öpülmeye başlar aniden
metrolar işler – sabah şaşar – ölür bush
o sabah uyuyakalmıştır bütün zangoçlar
perdeleri aşıp boş sırtını yırtıp geçen güneş
günlüğüne yazar bunu birden ağlar – şaşar
kâğıt havluyla aynı kaderi paylaşmayı yediremedin
yeter dedin
şimdi dedin
değdirmen gerek alnını mermerden avluya
bilmemne kayıkçıları senden daha beter
pavlonya dindirdi bin gebelik sancıyı
şimdi dedin geri yatıp
boğulmamak kaydıyla dalalım
dalalım dedin
uykuya şimdi
dalalım
analım dalamayanları