Jüpiter – Dilara Elitaş

Piyasa düştü
Çok fazla insan var
Omuz atmayı keserlerse duyarsın beni
Diyorum ki uygun bir vakit aldıralım gözlerimizi
Gözden göze akan bir virüs yaratmışlar
Bunlar geceleri sabaha kusmukla bağlayanlar
Canını kaçmaya bahanece sevenler
Camları balçıkla boyayanlar yani
Yani bilememek var olmak tadını
Bilmek istememek yorganıyla uyuşmak
Zevksizliktir diyorum insanın kendi canından sarkıp
Hayvan salyasına sulanması
Sürünmesi güzelim omuriliğin daha S olması
S daha S nasıl olsun canım?

Bu kendini bilmezler bu uyumsuzlar bu
Ben denen beni bilmezler
Vakit uslanıp eşya yerli yerine yettiğinde
Bir şey olsun isterler havayı tokatlar hayalet ararlar
Sirenler ve sirenler ne kalpli maceradır
Çuvaldızla kanadıkça kırmızı daha bir bayrak
Pelerinler maskeler işlenip çözülsün
Hep daha fazla kalp oluşsun da
Heyecandır gelmeyecektir beyhudedir

İçinde öte bir yaşamak tutkusundan
Yaşamaklara sığamaz buna ölüm bile ses edemez
İkarus yükseldikçe güneş korkmaz mı
Korkar
Etinden kemiğinden vazgeçene
Görünür tüm perdeler artık hükümsüzdür
Bulutlar düşmüştür sokakta su dilenirler
Denizler boğulmaz ilahtır
Bu hep böyle değil miydi?

 

Evde otururken bir gezegen gözüme giriyor
Jüpiter
Dünya asla gözüme giremez
Düşmesi de mümkünsüzdür
Bu kabarıp duran küre
Bu fısıltısı asit kalabalık
Gözlerimize vahyedilmiş virüstür
Ölümsüzdür sonsuzluğa virgüldür
Bunları aldıralım diyorum

 

En Yeniler

Sözün Ateşle Yazıldığı: Suriyeli Şair Adonis

Firuze Tekbülé Arap edebiyatının modernist yanını temsil eden Adonis, yalnızca...

Babannem ve Beyblade – Hasan Ay

Bir insan keşiş değilse neden Everest’e tırmanır hiç anlamadım....

Hipertekst Bağlamında Şiirsel Bir Müdahale: Seyhan Erözçelik’in Geyikli Gece Yorumu

İnceleyen:Dilek Işık Hipertekst, bir metnin başka metinlerle çok katmanlı ilişkiler...

Keşfedilecek Bir Hayat Bu Paylaştığımız Bilinmezlerle Dolu Gizemli Silsile Ve Ben De Korkuyorum En Az Senin Kadar – Beste Kaynar

      gelecek önümde bilinmeyen dalgalar ve bana yabancı sular. tanımaya çalıştığım taşlı...

Hey! Diyen Bir Şairin Kırılgan ve Canlı Söylemi: Serdar Solkun’la Şiir Üzerine

Söyleşi: Azimet Avcu Serdar Solkun’un şiiri, okurla kurduğu samimi ve...

Evrenden İçe, İçten Evrene Ezgiler: Abdullah Kaymak

Ozan R. Kartal     İstanbul’un tarihî bir avlusunda, günün son ışıklarının...

Benzer İçerikler

Keşfedilecek Bir Hayat Bu Paylaştığımız Bilinmezlerle Dolu Gizemli Silsile Ve Ben De Korkuyorum En Az Senin Kadar – Beste Kaynar

      gelecek önümde bilinmeyen dalgalar ve bana yabancı sular. tanımaya çalıştığım taşlı zemininde el yordamıyla yolumu bulmaya çalıştığım, kimi zaman batıp çıktığım, yüzeyinde kalmaya çalıştığım. sırtını yaslamak ve göğe bakmak, ne denli...

Mor bir bilincin ötesine dokunmak istemenin* – Kadir Çakır

    hiçbir kara kedi sığamadıysa evimizin yarıklarına aynı noktada buluşmuş tortumuzun ne suçu var sanki bir yüzyıl kadar uyumadın- kimya ve tabletler, yakın geleceğin zorluğunu netleştirdiği için mi böyle...

Müsennâ – Ecesu Alarçin

Emir ve Nazlı'ya   I-Savaş İsimleri Yarım kalmış bir mektuptan: “Savaş isimlerini unutturma, Sakın beni de… … gibi unutma — beni kayaların altına yaz — beni heykeltraşların gözünden sil — beni isimsiz...