Aynur Türk
Tüm çekmeceler kapanmış da,
zaaf çekmecesi mi açık kalmış
İçinde tek kullanımlık kelimeler,
dili, -mişli, -iyorlu ekler ve
iğnesi kırılmış bir pikap
“Ed” eki almış fontu
baştan çıkarmak için,
eski dizelerle
yeni bir şiir yazacağını
yara sararcağını sanıyor.
Sohbet ediyor sanıyor.
Kor olmuş etin külünü canlandırmak için
parmak ucuna döktüğü kod sekizi,
kulağının arkasına, boynuna, bileklerine sürüyor.
Aynanın karşısında
“erkekliğini” süslerken,
iğnesi kırılmış pikapta
“Field” parçası çalıyor.
Koku,
beklemiş de bayatlamış mı?
Yoksa;
barilla, truft, ayikichucks fontuyla
yazılmış deftere mi sinmiş?
O, çürük et kokusu
O, ateşli fontlarla yazılı yerler
Üstü lamy olmayan kalemle mi çizilmiş?
Kor ete var gücüyle saplıyor.
Kor et dağılıyor;
“etin” tadı damağında.
Sonra
incirin içine rokfor peyniri
“kor olmuş etin” tadını koyuyor.
Ardından;
bir yudum alıyor.
Tadı gelmeyince
yeniden bir parça kesiyor.
Ağzının içi eski tatlarla dolu…
Masada rokfor peyniri.
Bütün zamanlarda
aynı ayrılıklar aynı rokfor peynir ile
aynı yudumdan
daha fazla içilince olanlar oluyor.
Zaaf çekmecesinden
yayılan kod sekiz kokusu
aklını baştan çıkarıyor
dumanı bulut,
dumanı gökkuşağı