Ozan R. Kartal
çekiç örs üzengi, sonra bir çekiç daha,
yolundan çevirdiğim balkan salyangozu
katmandu’dan yayılan ses kütleleri aşkına
iğne nasıl oluyor da gürültüler oluşturuyor
yalnızca değerek bir taş parçasına
o yıl bu yıl bu beklenen dört gözle
takım elbiseli adamların ve yamuk penislerin
yamuk kalemlerle attıkları yamuk imzanın
son yılı,
her şey biterek başlayacak şimdi
kimya bahçesinden topladığım elma
sarhoş ceplerinden aşırdığım
bozukluklarla aldığım simit
ve oturarak içip ayakta boğulduğum su
onların hakimiyetine geçecek artık
şimdi her şey bitti bitti şimdi her şey
özenecek son ama son bir şeyimiz kaldı
moraçalan uyku torbaları – sağında ve solunda
altında yetmişlerden belirgin bir işaret
kazanılmış bağışıklık yetersizliği sendromu
nihayetinde azıcık frengi ve netice:
allahın yaratmadığı her şey birbirine benzer