Aynur Türk
Tüm çekmeceler kapanmış da, zaaf çekmecesi mi açık kalmış İçinde tek kullanımlık kelimeler, dili, -mişli, -iyorlu ekler ve iğnesi kırılmış bir pikap “Ed” eki almış fontu baştan çıkarmak için, eski dizelerle yeni bir şiir yazacağını yara sararcağını sanıyor. Sohbet ediyor sanıyor. Kor olmuş etin külünü canlandırmak için parmak ucuna döktüğü kod sekizi, kulağının arkasına, boynuna, bileklerine sürüyor. Aynanın karşısında “erkekliğini” süslerken, iğnesi kırılmış pikapta “Field” parçası çalıyor. Koku, beklemiş de bayatlamış mı? Yoksa; barilla, truft, ayikichucks fontuyla yazılmış deftere mi sinmiş? O, çürük et kokusu O, ateşli fontlarla yazılı yerler Üstü lamy olmayan kalemle mi çizilmiş? Kor ete var gücüyle saplıyor. Kor et dağılıyor; “etin” tadı damağında. Sonra incirin içine rokfor peyniri “kor olmuş etin” tadını koyuyor. Ardından; bir yudum alıyor. Tadı gelmeyince yeniden bir parça kesiyor. Ağzının içi eski tatlarla dolu… Masada rokfor peyniri. Bütün zamanlarda aynı ayrılıklar aynı rokfor peynir ile aynı yudumdan daha fazla içilince olanlar oluyor. Zaaf çekmecesinden yayılan kod sekiz kokusu aklını baştan çıkarıyor dumanı bulut, dumanı gökkuşağı
Bir Cevap Yazın