S. Barış Seyyar

Onlarla kendi arasına bir perde çekmişti.
Derken, ona ruhumuzu gönderdik;
ruh ona tam bir insan şeklinde göründü.
Meryem:17



I.
ilk perde
arada
cızırtılı sesler
hazırlıksız
ölümün sıradan bir gelişi
bileklerinin güzelliğini hatırlatır

dünyayı düreceğim kendi payıma
suflör olmasa
yaka paça

aklımda bazı sesler
çocuklardan hatırladığım
alnına emirler yazılıp haritalar çizilen
isimsiz çocuklar
sahneye uyumsuz
dedim ya
suflör olmasa
yaka paça
neyse ki yırttılar sadece

II.
ikincisi kitaptan okunabilir
kalanlar ve gidenler
dut yiyip bülbüle sövenler
sözü ağza çalıp midesine indirenler
hazırlıksızdık
ölümün hızlıca bir gelişi
bileklerinin güzelliğini hatırlattı

nefesim boynuna yaslandı 
saçlarının kıvrımlarına vurdu sıcaklığı
bileklerin yerinden çıkarak
kulaklarıma fısıldadı:
oyun bitti mi gerçekten

yaka paça suflör perde
perdede suflör yaka paça
ben kitap ölüm bileklerin
saçların
saçlarının kıvrımları
hazırlıksız
çocuklar haritalar
alnıma yazılanlar
isimsiz ölüm
sessizlik
perde*
çekildi.