Melike Olgunsoy

 

 

Zaman: bilmem kaç yüz yıl öncesi

Mekân: judith shakespeare’in evi

Dekor: bulaşık yığını

Başrol: bir ev hanımı

 

 

hanımefendi ağlıyor,

beni doğduğum gün yapılan şaraptan ayıran kim?

bana kendini göster

benim resmimin göleti nerde?

bana kendini göster

benim güvercinlerim niye

niye ayaklarında kızıl balçıklarla gelmezler?

bana kendini göster

ben ağzımda kiraz köpükleri

ben suya taş atan kadın olmak isterim

Duy beni ağlıyorum, duy:

benim memleketimde bir demirci var

omzunu şeytan öpmüş adamlar saldırdı ona

benim demircim baş kaldırdı

oysa kürsülerin ardından ses verir koştururken sen

sen ince güzel bir adam değilsin

o adamlar sana saldırsa yılanlarına yem olursun

bana kendini göster

 

deniz manzaralı mabetlerinde kolaydır tefekkür

kolay olmayanı ver bana

bana kendini göster

ben demirci olacağım