Melike Olgunsoy

Zaman: bilmem kaç yüz yıl öncesi
Mekân: judith shakespeare’in evi
Dekor: bulaşık yığını
Başrol: bir ev hanımı

hanımefendi ağlıyor,
beni doğduğum gün yapılan şaraptan ayıran kim?
bana kendini göster
benim resmimin göleti nerde?
bana kendini göster
benim güvercinlerim niye
niye ayaklarında kızıl balçıklarla gelmezler?
bana kendini göster
ben ağzımda kiraz köpükleri
ben suya taş atan kadın olmak isterim
Duy beni ağlıyorum, duy:
benim memleketimde bir demirci var
omzunu şeytan öpmüş adamlar saldırdı ona
benim demircim baş kaldırdı
oysa kürsülerin ardından ses verir koştururken sen
sen ince güzel bir adam değilsin
o adamlar sana saldırsa yılanlarına yem olursun
bana kendini göster

deniz manzaralı mabetlerinde kolaydır tefekkür
kolay olmayanı ver bana
bana kendini göster
ben demirci olacağım