Ercan Gümüş

Stratejik biçimde başıboş, android telefonum. 
Beni yalnızca o anlıyor, harika. Bildirimlerle 
korunaklı açık bilincim, artık korunaksız açık 
şekilde. Kendi savaşının savaş muhabiri, evet 
herkes.  Canlı nimetlerim cansız şeylere 
dönüşüyor. Helak mı olalım yoksa yeni bir 
diziye mi başlayalım? Zaten dört senedir 
kuaför randevuma geç kaldım. Bu sene de 
Seul'a gidemedim. Pes doğrusu pes. Devlet 
bir tek beni özelleştirmiyor, birçok şeyi ucuz 
atlatamıyorum. Merak uyutucu CV'im,  
çökmüş zorbalık evin içine. Çökmüşte
 çökmüş. Bana yeniden anlatmana gerek yok,
 yeterince entelektüel birikimim var bankada. 
Aklı başında züppelik yani bir gömlekparası. 
Pencereyi kırdıktan sonra yüzüme gelen hava, 
aman ha düzenimiz bozulmasın.

Hayatıma taptaze katılan bu ufacık değişiklik, 
minik dokunuş. Paniğe kapılmıyorum sıfır 
panik. Öngörüleri komik. İnsanlar. Öyle bir şey
 olmaz! Lafına saplananlar. Topyekün ifşa
 olabilir mi? Çünkü her şey oluyor. Oluyor da 
oluyor. Demokrasi montaj odasında. Oluyor
 da oluyor. Bir işletmem olsa herkese günaydın
 ve iyi geceler dileyen. Benimde bir süre
 öncesine kadar endişelerim vardı. İyi
 endişeler. Korku bastığında banyo yapmak
 istiyordum. Lüks korkular. Bir süre öncesine
 kadar. Yaklaşık 15 dakika önce. Yeni bir
 eşleşmem vardı. Yalan söylersem seversin
 beni. Dur. Dur. Her sorunun cevabı hem evet
 hem hayır. Oy kullanırken cellat seçiyor
 hissine kapılıyorum. Bu benim suçum değil.
 Ortada suçlar var. Caucasus bölgesinden
 birinin evde şarap yapımını izleyeceğim. Kendi
 yetiştirdiği üzüm. Ve YouTube reklamlarının
 geçmesini beklerken bunları düşündüm. Ne
 acayip. Halbuki ikimiz adına müstehcen şeyler düşünebilirdim.