Berf Çakmakcı

yanında duran insanların ve eşyaların ısındığı fikri
kış günlerinde beni kombiyi kapatmaya itti

üşenmedim el ve ayak parmaklarını saydım senin
bizlerden farkın yoktu ve çok normaldin

yanaklarımızı tutkalla yapıştırmakta iyiydin
yansıdığın şeyden üç gün silinmezdi şeklin

bizi başkalarından ne farklı kılar düşündüm
ayaklarımı kaşırken dürbüngözlerle düşündüm

eski arkadaşlardan transkriptler çıkarmayı
yeni arkadaşlara kartvizit gibi uzatmayı

bu kadar normallik hiç normal değil dedim içimden
birden belirdi bir eğri tüm normallerin içinden

şımarık huysuz gıcık bir eğri
eğrildikçe kaybolan tekrar beliren bir eğri

eğri oturup doğru konuşan
cetvellerle arası bozuk bir eğri

meğer eğri bakan eğri görürrmüş
sinekleri bakkallar küvözde büyütürmüş

---