Berf Çakmakcı
yanında duran insanların ve eşyaların ısındığı fikri kış günlerinde beni kombiyi kapatmaya itti üşenmedim el ve ayak parmaklarını saydım senin bizlerden farkın yoktu ve çok normaldin yanaklarımızı tutkalla yapıştırmakta iyiydin yansıdığın şeyden üç gün silinmezdi şeklin bizi başkalarından ne farklı kılar düşündüm ayaklarımı kaşırken dürbüngözlerle düşündüm eski arkadaşlardan transkriptler çıkarmayı yeni arkadaşlara kartvizit gibi uzatmayı bu kadar normallik hiç normal değil dedim içimden birden belirdi bir eğri tüm normallerin içinden şımarık huysuz gıcık bir eğri eğrildikçe kaybolan tekrar beliren bir eğri eğri oturup doğru konuşan cetvellerle arası bozuk bir eğri meğer eğri bakan eğri görürrmüş sinekleri bakkallar küvözde büyütürmüş
banliyo.org 