Oğulcan Kütük
Yunus Emre Doğan'a kardeşim yunus bunları sana yazmak zorunda olduğum için yazıyorum bir şarkıyı anda anda başlatıp koşamadığım için senden başka hiç kimseyle senden başka da pek kimsem kalmadığı için hatırladın mı karaköy'de uzun uzun uzun uzun koşmuştuk neden ve ne güzeldi neye sevinmiştik unuttum bile tam 25 yıl beklemiştik koşmak için öyle çok koştuk ki bi'gün durduğumuza inanmadı kimse hayat işte orada bir yerde kaldı azaldığım çoğaldığım o masa uzak kaldı bana sardığın esrar biraz uzak kaldı ve önümden bir şey geçti hızlı hızlı ve ben bir şeyin önüne geçtim hiç anlamadan her sabah altıda çaldı telefonum her sabah altıda polifonik bir sesin beni işe götürmesinden sıkıldığım için saati kurmaktan vazgeçtim artık hiç uyumuyorum yunus senin daha erken günlerin olmuştu üzüntüden zayıfladığını anlamasın diye annen üst üste giydiğin kalın kazaklar bir niyet olarak üç gün durdu üstünde o sıralar yakamdaki el biraz daha yükseldi daha iyiyim şimdi, ameliyatım iyi geçti biri beni de üzdü nihayet, sana hiç bahsetmedim biraz da üzsün istediğimden her şeyin sonuna gittim geldim niyetim havada bir ok tutmaktı / tuttum tuttum ama hesapsızdım / okçunun altında kaldım bana sular, bana buz gibi sular vereceğini bilmesem uzanıp ekmekler bana / bana kuru tütünler sırf bu yüzden yunus o gece ağlamaktan ölmediysem dünyanın sonuna oturup geçmesini bekledim hiçbir şeyin sonuna inanmadım bu yüzden ellerim iki kere acıdı kedilerle yatanlar kazandı / niyet okuyanlar kazandı otuz yaşındakiler kazandı / çocuk aldıranlar kazandı ben yeni bir şarkı buldum ve yenildim yenilmiş olmanın huzuru hiçbir şeye benzemedi biraz öldüm açıkçası / hiçbir şeye benzemedim yanlış bir uykudan geçtim o dağlara çocuklar kadar baktım rüyada dağılan uyanınca toplanmadı yunus sevin, resmin silindi emniyet ciltlerinden ne ki ölmüş birinin kapı zilinden sabah uyanmak biraz ezber yunus akşam uyumayı bilmediysen –biz yürüdükçe genişleyen sokağı yıkmışlar –akşam benim kurduğum saat seni de kaldırdı –çok uykum var yunus bilmesem elinin şurada olduğunu büyük britanya’yı ve yalova kıyılarını birlikte gidip yalnız dönenleri yalnız durup ölümden dönenleri yunus bilmesem yetmiş yıldır ayetlerle beslenen babanın hatrı için, şimdi ve burada göğsümü yarıp öldürmediysen
banliyö edebiyat 
Bir Cevap Yazın