Tarık Tekoğul

Paslı bir kılıca bakıyorsun. Üstünde dedenin ve babanın bitmeyen cenklerinden kalma çentikler. Kaldırıyorsun yukarıya, annenin seçtiği avize tepende. Masa yanında ve ceviz. Saplıyorsun, önce girmiyor, ittiriyorsun, çentikler bağırsaklarını gıdıklıyor. Kılıç diğer taraftan çıkmalı hayır. Biraz daha ittiriyorsun. Midendeki özsu pasın pembeliğine değiyor. Çalkalanıyor. Artık eminsin. Deden ve baban en büyük düşmanlarına sapladı bu kılıcı. Sen kılıcın dibinden bağırsaklarını içeri sokmaya uğraşırken, artık biliyorsun. Hayırlı bir evlatsın.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s