Tevfik Kanoğlu
Sokağa açık bir pencere Kokular döner kokuları Tuzlu ayran burunlarda Geçmişe raptiye kadınlar Ve onların tatsız anıları Bitmeyen yazılar peki Garip bir matemle onlara bakıyorum Uzak manzaraları, Asırlardır hiç şaşmadan esen bu çürüme Dalgın bakışlar ona, gözlerim Görmediğim dipleri ona katıyorum Bir şehri yaşamak peki, İnatçı tek bir mevsimle Saate bakmayıp oyalanmak Kirpikler dudak olsa Kuru bir ceviz parçasından yeniden yaratılsak Bir çitisi dölün döleğin Zamanın ağzını buz kırıklarıyla arardı Vaktin kötü bir isteğe oyuluşunu Bereket, gölgelerdeki çatlaktan Deliklere sıvışan bolluktan tanıyorum Lanetli denecek kadınları peki Erkeğe benzer huyları uçkurları Paçaların sülfürlü ışıltısı İltifat etmekten tükrüklenmiş dudakları Acemiyim. Hoş bir şey sanıyorum Ağlamaktan beteri Sokağa bakan huylu huysuz pencerelerin Işıksız, en tekin yeri Cansız kansız bir küre istemek için Kendime aşık ediyorum onu Huzurunda bütün dünyayı kandırıyorum
banliyö edebiyat 
Bir Cevap Yazın