topuklu ayakkabı sesini severim

Oğuzhan Kayacan




topuklu ayakkabı sesini severim
hepsini ve herkeste değil

bir şey yasak dedi otobüs şoförü
(ne, duyamadım)
herhangi bir şey yasak olabilirdi
disiplin benim için cezası çekilen bi şeydi
kendim kendime kılmazsam-dı
her şeyin cezasını da çekerim o başka (hep)
bazıları içinse disiplin boşaltım sisteminin son halkası
onları da tavladım onlar tam bana göre

ne kadar uyumluyum ulan aslında düşününce
berikiler çok uyumsuz o yüzden ses tonum sert
berikiler kavgacı o yüzden yumruğum hazır
berikiler çok absürt sayelerinde gül geç

(yabancı’yı çeviren ilkin absürde uyumsuz demişti
e hüzün de ankara’da fena değil şimdi)

ben yine çankaya belediyesi önünde inerim
sakarya’nın rock barları bu durağa yakın
kaç sene oldu farklı şiiri yazarım
kaç sene oldu son düzlükteyim
zaten yol boyu başka durak da bulamadım

(telwe’de dans yok geçiyorum
opsiyonlar zayıf bugün)

duyduğum topuklu ayakkabıları
unuttuğumun ayırdında
alkolü nerdeyse bıraktım
sonra n’oldu
topuklu ayakkabılar beni
(ah)
bıraktı
haaa dedim hımmm
“bukowski’yi anladım”

topuklu ayakkabıların o sokaklarla bir ilgisi olmalı




Bir Cevap Yazın

banliyö şiir&sanat sitesinden daha fazla şey keşfedin

Okumaya devam etmek ve tüm arşive erişim kazanmak için hemen abone olun.

Okumaya devam et