banliyö edebiyat

Vedat Barga

biz bu şehrin şer yerlerinden akıyoruz sokaklara.
binlerce aklın akın akın yokuş yukarı akması demek bu. 
biz tüm şehirlerin şer yerlerinden akıyoruz dünyaya.
hadi bakalım biz hepimiz sen tek ey koca dünya.

borsalar bombalamıyor 
teorik bilgim yok ağzım yok yüzüm yok. 
bir tek seslerimiz var 
onlar da birleşip hep bir ağızdan 
slogan. 
the wall street vakası keynesyen teori falan filan bilmiyoruz.
(enes’e burada selam.)
çamurdan evlerden akıyoruz betondan sokaklara 
bulvarlara asfalt yollara akıyoruz.
her şehrin diplerinden gelen
 -duyuyor musunuz?- 
kocaman bir dalga.

geçtiğimiz damarları genişletiyoruz durmadan durmadan durmadan durmadan.
(dört kez en az.) 
hızın azaldığı yerde daralıyor sokaklar genişlediği yerde yavaşlıyoruz.
her şey düşüyor durmuyoruz biz yürüyoruz.
yürüdükçe inliyor meydanlar 
bizimdir bizim biz.
bu şehrin şer yerlerinden akıyoruz sokaklara.


gözlüklü değiliz yakamız yok 
beyaz değil mavi değil yakamız yok.
olsa da bir araya gelemiyor zaten 
gelmeli artık. 
ellerimiz üç kat kalın derilerimiz çelikten kurşun geçmez.
üstümüz toz sığındığımız her şey bizi aynı noktaya topluyor.
bizi ancak yine ve sadece biz kurtarırız.
yaşasın ellerimiz yaşasın 
yaşasın yaşa.
hepimiz bir olduk saplanmaya geliyoruz oraya.
toplandık geliyoruz şehrin şer yerlerinden akıyoruz sokaklara.