Ahmet Murat Alper

anlıyorum evet, gelecek planların var
kendini meşgul tutman için bir ailen 
gözleyip not tutacağın bir deniz, mecaz da değil
ne güzel, benimkileri de soruyorsun üstüne
her şeye açım anladım bugün 
sıradanlığın arsızıyım 
bana kötü davran, hatrımı sorma

sana orospular caddesinden bir tatlı
sana bir çıkıntıdan fotoğraf
sana avcılardan yemek, söyle ne vereyim?
aynı meridyendeyiz bir de ama
bunu hiç düşünmedin, biliyorum
çok kızgınım kendime

korkuyorum yürürken gözükmekten
bir saatimiz kalmadan şehri bitirememekten
ya beğenmezsen kanımın toprağını diye
sürekli onay alma isteğinden

üç arkadaşım bu yüzden ülkeyi terk etti

yanık kokulu bir odan var, üzülüyorum
hep bir şeyler mesaj mı vermeli bana
bu bilgiyi alıp gömeceğim sanıyorum 
sonra birden burnumu da öpüyorsun

kibarsın
sevdiğim şarkıcıları da soruyorsun
bilmiyorum, geçen ay çok şey değişti
sen en iyisi bana kötü davran
beni merak etme

gemilerin dili var dedin, hiçbir şey öğretmedin
aramızdaki mesafe bir gölmüş, eve geçince haritaya baktım
annem hep beni bekler, bunu da anlatayım
çünkü dönecek başka bir şey yok
ilaç içmem de yasak üstüne, senden n’aber?

gideceğini söyledin, gözün yükseklerde olsun
burada her şey bir şeylerin iki katı
bunu sakın unutma, hiç mektup yaz bana
yala, katla, yut, bir şeyler yap
bu şehir panorama göğsümde, aç bak gitmeden

bana kötü davran, bu ülkeyi unut